Crna Gora je simbol mogućeg bijega iz depresije, makar je tako u animiranom filmu „Montenegro“ brazilskog režisera Luiz Stocklera.
Priča prati depresivca koji uglavnom priča sam sa sobom i bori se sa ličnim demonima. Prijatelj mu se javlja iz Crne Gore, sa ljetovanja gdje se ludo provodi, i to je jedina scena koja uvodi nekakvu destinaciju kao rješenje za životne probleme.
Ironična čitanja svakako se nameću, kao i sami naslov ovog filma iz 2013. godine, kojim autor preispituje otuđenost modernog života, te mogućnost obećane zemlje i bijega.
„Brinuo sam hoće li ljudi shvatiti humor, jer je prilično mračan i vrlo britanski, rekao je režiser koji je za "Montenegro" nagrađan, između ostalih, na festivalima Pictoplasma u Berlinu i Animafest u Zagrebu.
"Priča je u početku bila o tome da je glavni lik imao nervni slom jer je saznao da je njegova bivša djevojka, u koju je još uvijek zaljubljen, pronašla nekog drugog. Nakon razgovora sa prijateljima, shvatio sam da film zapravo i nije o tome , nego mnogo više o depresiji, anksioznosti i izolaciji."
Montenegro je bio Stocklerov diplomski film na Kraljevskom koledžu umetnosti u Londonu.